repudiante

repudiante
repudiante adj. 2 g. s. 2 g. Que ou o que repudia.
  ‣ Etimologia: latim repudians, -antis, particípio presente de repudio, -are, rejeitar, recusar, afastar, evitar

Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • DOMINUS — I. DOMINUS Terrae Marisque Graece Ο῾ γῆς καὶ θαλάττης δεσπότης Caracalla in vett. nummo appellatur de quo vide infra voce Thyatira. II. DOMINUS appellatio fuit, quâ Impp. olim insigniebantur, Alex. tamen Seu. eam repudiante: quemadmodum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MUTININSIS Ducatus — A C. 1460. erectus, incolis Ducato di Modena seu il Modenese, Gallis le Modenois; qui provinc. est Longobardiae, sub Duce proprio ex Atestina familia: Cuietiam subsunt Ducatus Regiensis, Principatus Carpensis et Corregiensis, dominium Saxuolense …   Hofmann J. Lexicon universale

  • obtenir — et impetrer ce qu on demandoit, Auferre, Consequi, Obtinere. Obtenir sa requeste, Exorare. Impetrer et obtenir par sacrifices ce qu on demandoit, Perlitare. Tant debatre qu on obtienne, Expugnare postulata, Budaeus. Pren que j obtienne cela de… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”