- repudiante
- repudiante adj. 2 g. s. 2 g. Que ou o que repudia.‣ Etimologia: latim repudians, -antis, particípio presente de repudio, -are, rejeitar, recusar, afastar, evitar
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
DOMINUS — I. DOMINUS Terrae Marisque Graece Ο῾ γῆς καὶ θαλάττης δεσπότης Caracalla in vett. nummo appellatur de quo vide infra voce Thyatira. II. DOMINUS appellatio fuit, quâ Impp. olim insigniebantur, Alex. tamen Seu. eam repudiante: quemadmodum et… … Hofmann J. Lexicon universale
MUTININSIS Ducatus — A C. 1460. erectus, incolis Ducato di Modena seu il Modenese, Gallis le Modenois; qui provinc. est Longobardiae, sub Duce proprio ex Atestina familia: Cuietiam subsunt Ducatus Regiensis, Principatus Carpensis et Corregiensis, dominium Saxuolense … Hofmann J. Lexicon universale
obtenir — et impetrer ce qu on demandoit, Auferre, Consequi, Obtinere. Obtenir sa requeste, Exorare. Impetrer et obtenir par sacrifices ce qu on demandoit, Perlitare. Tant debatre qu on obtienne, Expugnare postulata, Budaeus. Pren que j obtienne cela de… … Thresor de la langue françoyse